Samaín está de medo

 Desde o EDLG propoñen as seguintes actividades para este mes.

    PARA INFANTIL E PRIMARIA

ESTÁ DE MEDO!!

1ª EDICIÓN

 

Achégase o tempo do Samaín, unha antiga tradición que conmemora a visita dos mortos ao mundo dos vivos na noite do 31 de outubro, data de comezo do aninovo celta. Desde o Equipo de Dinamización de Lingua Galega do CPI de Pontecesures queremos propoñervos unha fascinante aventura:

 

• Realiza unha portada ilustrada do libro de medo que lestes na aula, bótalle imaxinación.
• Na portada debes incluir  o título, o autor e o lema “Está de medo!!”.
• Por detrás da portada debes poñer o teu nome, os apelidos e o curso.
• A ilustración máis arrepiante e creativa podería obter unha “sorpresa terrorífica”.
• O tamaño do papel terá que ser A - 3  pero o resto do material e a técnica que empregues para facer a portada é de libre elección.
• Os traballos serán expostos no corredor do centro durante a semana do 24 ao 28 de outubro.

         

                    

 PARA SECUNDARIA

ESTÁ DE MEDO!!

1ª EDICIÓN

Achégase o tempo do Samaín, unha antiga tradición que conmemora a visita dos mortos ao mundo dos vivos na noite do 31 de outubro, data de comezo do aninovo celta. Desde o Equipo de Dinamización de Lingua Galega do CPI de Pontecesures queremos propoñervos unha fascinante aventura:

• Elixe un título da lista de libros ou relatos.
• Realiza unha portada ilustrada do libro ou relato que escolliches, pon o título e o autor. Bótalle imaxinación.
• Na portada debes incluir o lema “Está de medo!!”.
• Por detrás da portada debes poñer o teu nome, os apelidos e o curso.
• A ilustración máis arrepiante e creativa podería obter unha “sorpresa terrorífica”.
• O material e a técnica que empregues para facer a portada é de libre elección. Sigue as recomendacións do/a  profesor/a  de plástica.
• Os traballos serán expostos no corredor do centro durante a semana do 24 ao 28 de outubro.

** Calquera dúbida falar co profesorado de Dinamización da Lingua Galega.

LISTADO DE LIBROS/RELATOS A ESCOLLER

1.  Dos arquivos do trasno, Rafael Dieste

Vai da morte, de espíritos, de sucesos estraños...

Un trasno ou trasgo é unha criatura imaxinaria, unha especie de demo invisíbel, propia da tradición popular galega e do norte de Portugal. Denomínase tamén diaño, entendido como ente distinto do demo e nunca tan maligno como este.

Adoita ser de hábitos nocturnos e serve para explicar sucesos de causa aparente descoñecida, sobre todo sucesos accidentais que comportan un dano non grave. Así, o trasno argalla para facer que rompa a louza, que se perdan as chaves, que caia un valado, que se leen os novelos que estea fiando unha moza etc. Pero o trasno tamén pode andar detrás dunha persoa e seguila a todas partes. Ás veces toma forma animal (coma un cabalo ou un can abandonado etc.) 

2.  Cando petan na porta pola noite, Xabier P. DoCampo

 

Lémbranos os nosos medos que criamos especiais: aquela carballeira chea de sombras, o vento que abanea os salgueiros, a neve que nos chamaba a andar e ía borrando as nosas pisadas co risco de perdernos, a brétema que non nos deixa enxergar que seres se ocultan...

 

3.  Un ollo de vidro. Memorias dun esquelete, Castelao

 

A vida de ultratumba... Para que lle servirá un ollo de vidro a un esquelete no outro mundo?

 

4.  Cartas de inverno, Agustín Fernández Paz

 

Adrián escribiu unhas cartas contando as cousas que lle sucederon mentres viviu nunha casa embruxada... O seu amigo está a lelas agora...

 

5.  Aire negro, Agustín Fernández Paz

 

Unha muller coa memoria borrada que está nun psiquiátrico...

 

6.  Á lus do candil, Ánxel Fole

 

Historias de misterio xurdidas da vida cotiá...

 

7.  A pantasma de Canterville, Oscar Wilde

 

Unha pantasma aparéceselle a unha familia americana, pero eles non parecen asustarse moito...

8.  As mans do medo, Xosé Miranda

 

Desde o primeiro día que puxo os pés na casa da praia comezaron a sucederlle dúas cousas que, aparentemente, parecían non estar relacionadas: empezou a proerlle, arderlle a man esquerda e comezou a pensar compulsivamente en cambiar de lugar o pozo negro. Máis tarde, notou que os dedos perderan sensibilidade e foi quedando abraiado pola súa torpeza cando cavaba un foso no Cemiterio das Pedras Brancas, onde atopará unha caixa dourada que atesoura unha man. Unha man humana, enteira, perfecta. Viva.

 

9.  Os arquivos secretos de Escarlatina, Ledicia Costas

A que xogan os defuntos os xoves pola noite no mausoleo de Escarlatina? Lograría a cociñeira montar o seu propio restaurante? Quen goberna no Alén na actualidade? Quen foi o verdadeiro asasino de Amanito? Son moitas as preguntas que flotan no ar, entre as tumbas dos defuntos. Afonda no universo de Escarlatina, a cociñeira defunta.

 

1o. Mortiña. Unha historia para esmendrellarse de 

risa, Barbara Cantini

Mortiña é unha nena, pero non é coma as demais: é unha nena zombi. Vive en Vila Decadente coa súa tía Defuntiña e o seu inseparable Tristeiro, un can que non se sabe se está vivo ou morto. A Mortiña encantaríalle ter amigos da súa idade cos que xogar e divertirse, pero a súa tía prohibiulle deixarse ver: podería asustar a xente. Un día preséntaselle unha oportunidade única: a festa de Samaín! Mortiña nin sequera ten que disfrazarse... Pero que pasará cando os demais nenos descubran que non leva máscara?